Pejzaże, jako obrazowanie przestrzeni, w moim wypadku są czymś w rodzaju autoportretu. Głęboko zakorzeniona, prawie obsesyjna tęsknota do rozległej przestrzeni czasem mnie niepokoi, skłania do szukania w myślach jakiś genetycznych powiązań z Tatarami, przecież najeżdżali nasze słowiańskie tereny. W praktyce powoduje a raczej powodowała szkicowanie pejzaży nawet przez okno autobusu, nie mówiąc o nudnych bez […]

Pokazane tu szkice portretowe pochodzą zasadniczo z jednego okresu mojego życia, początków emigracji. Cofnąłem się w rozwoju – znów znalazłem się w szkole (przeróżne kursy uzdalniające do życia w nowym otoczeniu) i jak kiedyś na ławkach, tak teraz na przypadkowych kawałkach papieru rysowałem kolegów szkolnych. Tak emigracja (wymuszona, bo wyjechałem na wycieczkę zagraniczną którą stan […]